گل گاو زبان با نام علمی echium amoenum شناخته می شود.گل گاو زبان اثر درمانی زیادی دارد و دارای طبیعت گرم و اثر نشاط اور و ارام بخش است

پراکنش جغرافیایی گیاه دارویی گل گاو زبان:
در دامنه‌های کوه البرز به عمل می‌آید و در کوه‌های دیگر اثری از آنها نیست.

خواص گیاه دارویی گل گاو زبان:

• تقویت‌کننده اعصاب و روان و حواس پنجگانه، و نشاط‌آور است.
• گل گاو زبان و برگ های تصفیه کننده خون است.
• آرام کننده اعصاب است.
• عرق آور است.
• ادرار آور است.
• گل گاو زبان کلیه ها را تقویت می کند.
• سرماخوردگی را برطرف می کند.
• برگ تازه گل گاو زبان برای درمان جوش‌های چرکین دهان اطفال، برفک، سستی بیخ دندان و رفع حرارت دهان موثر است.
• عرق گل‌گاوزبان برای امراض سوداوی، وسواس و خفقان مفید است.
• گل گاو زبان دارای منیزیم بوده و از سرطان پیشگیری می‌کند.
• در درمان اختلال حواس کاربرد فراوانی دارد.
• گل گاو زبان شکم را نرم و کیسه صفرا را باز می‌کند، اَخلاط سوخته سوداوی را از معده خارج و عوارض آن را از بین می‌برد.
• در تنظیم اختلالات ادراری و تعریق، موثر است.
• گل گاو زبان در درمان برونشیت موثر است.
• بی اختیاری دفع ادرار را درمان می کند.
• التهاب و ورم کلیه را درمان می کند.
• گل گاو زبان در درمان بیماری سرخک و مخملک مفید است.
• ضماد برگ های گاو زبان برای رفع ورم موثر است.
• برگهای گاوز بان را بپزید و مانند اسفناج از آن استفاده کنید.
• برگهای تازه گل گاو زبان دارای مقدر زیادی ویتامین C می باشد و در بعضی از کشورها آنرا داخل سالاد می ریزند.